“Natuurlijk werk ik hier graag. Ik mag raketten bouwen”, lacht ruimtevaartingenieur Jeroen Vandersteen (32). Studente Master of Space Studies Emilie Beevers (23) kan er helemaal inkomen.
Emilie zat als kind al met haar hoofd hoog boven de wolken: “Ik heb het altijd zo jammer gevonden dat ik de maanlanding niet heb meegemaakt.” Spreekbeurten hield ze steevast over de ruimte en op haar vijftiende kocht ze met haar spaarcentjes een telescoop. “Die gebruikte ik wanneer de omstandigheden het maar toelieten: vooral Jupiter en Saturnus zijn zo mooi.” Intussen is ze vooral geïnteresseerd in de technologie die mensen de ruimte laat verkennen. Vandaar haar keuze voor ingenieurswetenschappen, optie lucht- en ruimtevaart, gevolgd door dit masterjaar. “Eén van onze gastdocenten is Frank De Winne. Toen hij zeven jaar geleden in het ISS zat, heb ik dankzij de ESA via YouTube een praatje met hem mogen maken!”
Als ze ooit de kans krijgt, wil Emilie zelf zeker ook de ruimte in, maar momenteel droomt ze ervan om als ingenieur aan de slag te gaan bij een internationale ruimtevaartorganisatie. Net als Jeroen Vandersteen, sinds vier jaar control systems engineer bij het technisch hoofdkwartier van de European Space Agency (ESA), in het Nederlandse Noordwijk: “Samen met een twaalftal collega’s zorg ik voor de opvolging van de controlesystemen en regeltechnieken voor alle satellieten en raketten van ESA. Zelf heb ik doorlopend een vijftiental projecten onder mijn hoede.”
Lees het volledige artikel op de website van KU Leuven
Leave a Reply